Alle donateurs en andere geïnteresseerden hebben de nieuwsbrief per e-mail ontvangen. Wilt u de nieuwsbrief online nalezen? Open deze in het lijstje onder "Nieuwsbrieven". Op de hoogte blijven? Stuur dan een email! Kijk even bij "Contact" voor het juiste adres.
Het rekeningnummer van Stichting Shubi is NL94TRIO0338538046 bij de Triodos Bank.
Van 21 tot 29 oktober 2017 was Shubi in Tanzania op missie. Hierbij is zowel op Patandi Teachers College bezocht als ook de lokale dovenschool. Daarnaast zijn een drietal eerder door Shubi opgeleide Tanzanianen ondersteund met nieuwe kennis en materialen.
De missie bestaat uit Wil van der Valk, secretaris Shubi en audioloog BSc; Suzanne Jansen-Spit, bestuurslid Shubi en logopediste; Hans Slappendel, technicus audiologische apparatuur en Gert-Jan Slappendel, ICT specialist. Na een intensieve week van lessen, controleren van apparatuur, helpen van kinderen, overleg met het management en het opleiden van een nieuwe groep tutoren zijn we teruggekeerd met een zeer voldaan gevoel.
Op 16 juni 2016 is het bestuur van Shubi vernieuwd. Wil van der Valk heeft de taak van secretaris op zich genomen. Irmy Caspers is de nieuwe penningmeester. Zij vervangt Diane van Diemen, die na vele jaren werk voor Shubi haar bestuurstaak heeft neergelegd.
Vanaf half oktober tot en met de eerste week van 20 14 was shubi weer op Patandi College voor de jaarlijkse teachers training.
Rolph Houben en Cor Pauw beten de spits af met een week intensieve training aan:
Na deze week arriveerden Amanda Beelen en Wil van der Valk, Cor gaat dinsdag weer terug naar Nederland. Rolph blijft ook in week 2 en 3. We hadden ons goed voorbereid. De samenvattingen van de lessen werden al in Nederland geprint en meegenomen.
Lees het hele verslag (Word)
In oktober 2013 voerden vrijwilligers van stichting Shubi een training uit op Patandi Teachers' College in Tanzania. Deze training is grotendeels in Nederland voorbereid en sloot aan op het Memorandum of Understanding dat in 2012 is opgesteld door de manager van PTC en 2 bestuursleden van Shubi. De training is in 2 fasen uitgevoerd. Cor Pouw trainde één week 8 tutoren die docent zijn aan PTC in technische onderwerpen. Ze bepaalden zelf de volgorde. Aan het eind van de trainingsweek waren 'de opbouw van het hoortoestel' en 'basiskennis geluid' behandeld. Cynthia van Hest en Cor Pouw bereidden de logistiek van de vervolgtraining voor. Toen arriveerden nog 3 trainers uit Nederland.
Lees het hele verslag (Word)
Op vrijdag 12 oktober zijn Cynthia en Cor gearriveerd in Patandi. Voor aanvang van de training zijn alle afspraken die in 2012 zijn gemaakt en die hebben geleid tot deze training door de directeur van PTC bevestigd. 14 oktober is Cor zijn technische training begonnen. Op vrijdagavond is het team aangevuld met Wil, Hinke en Amanda. Maandag 21 oktober waren de cursisten al een kwartier voor tijd allemaal aanwezig. De Tanzanianen hebben er zin in!
Ook voor ons zijn de eerste indrukken positief. Er is echte audiometrie-ruimte gebouwd en er wordt gewerkt aan studentenverblijven. Zaterdag 26 oktober zal oud-student Ally uit Mtwara op Patandi het Shubi-team bezoeken. Shubi zal zijn verzoek voor materialen voor zijn dovenschool graag inwilligen, zodat hij onder andere oorstukjes kan gaan maken. Hij is sinds 2 jaar druk bezig met alle vaardigheden en kennis die hij tijdens de training in 2011 heeft opgedaan.
Vandaag weer geen chauffeur. Hij is echt heel ziek, zegt Zaina. Dus met de daladala en de taxi naar Ilboro. Vanaf de grote weg moeten we een lang stuk over een onverharde weg. Ik wilde eerst gaan lopen, maar Frank zei dat het nogal een pittig stukje was en het is behoorlijk heet. Bij de school aangekomen zie ik dat dit voor mij een bekende school is. Ik ben hier al eerder geweest. Ook het weerzien met ex-Patandi studenten is hartelijk.
Er zijn twee lokalen voor dove en slechthorende kinderen. In totaal dragen er 12 een hoortoestel (BTE's) en 6 anderen die volgens zeggen nieuw instromend zijn moeten nog geaudiometreerd worden. Van de 12 zijn er twee die aan beide kanten een BTE dragen en ze werken ook nog. Dit geeft de burger moed. We praten nog wat door over de mogelijkheden die Patandi kan bieden, i.v.m audiometreren en hoortoestellen.
Met een goed gevoel gaan we weer terug. Nog even de stad in om wat kleine boodschappen te doen en dan weer terug naar Patandi. En dit was dan alweer het einde van mijn trip; morgen ga ik weer naar huis!
Vandaag op het programma: een bezoek aan Ilboro school. We zouden daar om 10:00 heen gaan. De auto is beschikbaar, alleen blijkt de chauffeur erg ziek te zijn. Morgenochtend weer een kans en anders gaan we met de daladala en taxi. Ik besluit om nog maar even naar Anna te gaan en te kijken of er nu wat gedaan kan worden. Er is stroom dus ik kan aan de gang.
Vandaag weer een bezoek aan de Patandi unit. Er waren nog een paar computer problemen, maar er was geen stroom. Nu nog maar eens geprobeerd. Anna bracht me naar de computerruimte. Helaas blijkt, dat degene die de sleutel heeft vandaag ziek is. Anna kijkt bedroefd. Vandaag gaan we ook naar het vliegveld om het gereedschap op te halen. Ik heb heel wat heen en weer moeten mailen om het allemaal te regelen. De middag besteed ik deels om Frank verder te trainen in de basisbeginselen van de elektrotechniek en deels om de audiometrie ruimte te organiseren. Om 17:45 gaan we op weg. Ook Mr. Magoha gaat mee, niet helemaal maar tot USA river een klein dorpje langs de weg naar het vliegveld. Hij gaat daar een biertje drinken en op de terug weg pikken we hem weer op.
We komen tegelijkertijd aan met de KLM-mensen. Hun dienst begint ook om 19:00. Binnen een kwartier hebben we een grote doos met 45 kilo gereedschap in de auto staan. Op de terug weg een tussenstop in USA river: Mr. Magoha bied ons een biertje aan en daarna weer terug naar Patandi. Frank wordt ook nog onderweg afgezet. Kortom: een belangrijke dag voor Patandi, want ze beschikken ineens over een grote set hoge kwaliteit gereedschap.
Slecht geslapen, hoofd vol met allerlei openstaande zaken. De warmte heeft ook een slechte invloed. Het verschil met Nederland is groot, dus het lijf heeft tijd nodig om te wennen.
Ik word door Issa, een student van vorig jaar die ook de laatste training deel uit heeft gemaakt van het Shubi team, uit me bed gebeld. Hij onderhoud regelmatig contact, ik gevraagd of zijn vader, die leraar Engels is geweest en nu met pensioen, bereid is toe het vertalen van het Engelse Shubi manual in het Swahili. Het antwoord is positief, wel wil hij eerst zien hoeveel werk het is en wat hij er voor gaat/wil rekenen. Ik heb verteld dat het nog niet vast staat en er eerst een beslissing moet worden genomen door het bestuur en dat er nog wordt gewerkt aan een nieuw uitgave.
Ook vandaag weer druk bezig geweest met computers. Stof is heel vaak en reden van defect raken. Een computer waar Windows op geïnstalleerd zou moeten worden blijkt een kapotte CD-rom drive te hebben en er is geen nieuwe.
Vandaag ben ik ook begonnen met een eerste inventarisatie van de werkplaats, het lijkt allemaal redelijk in orde.
Vandaag verder met het generator probleem. We hebben weer geen elektriciteit dus ik begrijp de urgentie. Ik vraag wel hoe het kan dat het ding al 3 jaar in de kast
staat zonder dat er een reparatie is uitgevoerd. Er is geen duidelijke verklaring. Dat gebeurt vaker als het een ver van mijn bed show
is en dat gebeurt al gauw als men grotere privè belangen heeft.
Na het doorgronden van de opbouw van het elektrische gedeelte blijkt er een klein onderdeel defect. Nu nog zien dat we een nieuwe kunnen krijgen, daarvoor zullen we naar Arusha moeten.
Vandaag heb ik ontdekt dat ze hier een magazijn hebben waar heel wat nieuw ongebruikt gereedschap ligt, zo kom je steeds wat verder. Het is alleen veel van hetzelfde en er ontbreken gewoon een paar belangrijke onderdelen. Ze weten soms ook zelf niet eens wat ze in huis hebben. Het wordt hier naar toe gestuurd vanuit het ministerie zonder enige begeleiding.
In het computerlokaal staat ook een doos met allerlei power adapters, bij controle blijkt dat ze bijna allemaal door vocht en stof kapot zijn gegaan, sommige zijn volledig uitgebrand, Peter (de computer man) is verbaasd, maar als ik hem uitleg lijkt hij het te snappen. Ik denk dat hij daar nog wel op terug gaat komen.
Na een lange nacht, het reizen maakt je best wel moe of word ik oud? Sta ik op en probeer wat orde te brengen, koffers uitpakken en even het een en ander organiseren.
Mr. Magoha blijkt ( gelukkig) nog op Patandi te zijn. Er volgt een hartelijke begroeting. Hij geeft wel aan dat hij slechts als ondersteuning nog aanwezig is in afwachting van de nieuwe Principal, hij vertelt me ook niet te weten wie zijn vervanger wordt, dus dat is nog even afwachten. Het kan wel elk moment bekend worden. Als die er is vertrekt hij naar Morogoro waar hij een huis heeft. Voorlopig zijn er twee dames die de honneurs waarnemen en waar ik me kan voegen als ik vragen heb.
Hij geeft aan dat er diverse technische problemen zijn waarvan hij hoopt dat ik daar een oplossing voor weet. Er is een generator die al drie jaar heeft stilgestaan en die ze niet aan de praat krijgen. Het heeft een hoge prioriteit dat die weer gaat werken want er is regelmatig geen elektriciteit. Er heerst een behoorlijk droogte en er is te weinig water in de stuwmeren. Het is nu zaterdag en er is al twee dagen geen elektriciteit.
Frank Akiyoo is een leraar die op een andere school in de buurt werkte. Gedurende de laatste Shubi training was hij het aanspreekpunt voor technische hulp en was toen voor die periode naar Patandi gehaald. Nu blijkt hij op Patandi als Tutor te zijn aangesteld en ook de technische zaken voor zijn rekening neemt. Frank heeft al een aantal pogingen gedaan om de generator aan de gang te krijgen, maar zijn technische kennis is nog niet toereikend, mogelijk kan ik daar wat verandering in aanbrengen, weer een uitdaging. Hij is erg enthousiast dus er zijn wel mogelijkheden. De benzine motor van de generator krijgen we toch redelijk snel weer aan de praat, we hebben wel wat gereedschap moeten lenen in het dorp, gelukkig deden ze daar niet moeilijk over. Hoewel de motor wel loopt levert hij nog geen stroom, er zijn dus meer problemen. We gaan verder met zoeken.
Er zijn wat problemen met computers en ook die blijken een hoge prioriteit te hebben. Ook de server van het computer leslokaal werkt niet, dat was al in oktober, dus internet is beperkt aanwezig. Gelukkig ben ik daar niet afhankelijk van en hebben we onze eigen Vodacom dongel die perfect werkt.
In het vliegtuig op weg naar Patandi wil ik proberen er wat goeds van te maken en proberen wat doelen duidelijk te maken en afspraken te maken hoe Shubi in de toekomst mag en kan functioneren. Nog een paar jaar en dan wil ik mijn stokje overdragen, aan wie? Ik weet het nog niet.
Het zal de eerste dagen wel weer even wennen zijn, het is inmiddels een jaar geleden dat ik daar was. Benny Mussa, die me op zou komen halen van het vliegveld nog even snel ge-smst dat ik 1,5 uur vertraging heb. Hopelijk krijgt hij het berichtje op tijd en staat hij niet onnodig te wachten. Na een rustige vlucht aankomt op Kilimanjaro. Ik ben super snel door de controles. Benny staat al te wachten en heeft mijn berichtje op tijd ontvangen.
Na een hartelijke ontvangst op naar Patandi; er zijn in totaal 5 mensen om me op te halen, wat een ontvangst. Ze vinden een ritje naar het vliegveld altijd wel leuk. Ik wordt keurig bij het huis afgeleverd en alles ziet er goed uit.
Nog wat opgeruimd na eerst rustig opgestaan te hebben. Nog even rondom het meer gewandeld en eindelijk kwamen we toe om wat souvenirtjes te kopen voor het thuis front. Om 6 uur werden we opgehaald omdat Wil en Laura naar huis vlogen. Zondag heeft Cynthia een gesprek over de toekomst gehad met Magoha. Hijgaat volgende maand met pensioen en dan komt er een opvolger. Wie, dat is nog niet bekend.
Het waren weer twee zeer waardevolle weken. De studenten vroegen al of we niet wat langer konden blijven. Ook als het aan het ministerie ligt mogen we langer blijven, maar helaas hebben wij niet zoveel vakantiedagen! Ook de schooljuf vroeg wanneer we weer komen omdat ze het belangrijk vindt dat we het onderzoeken van de kinderen kunnen continueren. Het samenwerken met de vijf Tanzaniaanse tutoren ging erg goed. Volgend jaar gaan we op de ingeslagen weg verder!
Donderdag werd een hele drukke dag: alle oorstukjes en hoorapparatenmoesten aangebracht worden bij de kinderen. Diploma 2 zou die middag de certificaatuitreiking hebben. Vrijdag hadden we alleen de diploma 1 studenten die nog net even heel veel wilde weten en leren voor wij vertrokken. Er moest opgeruimd worden en er werd een evaluatie gedaan. Om half 3 was de certificaat uitreiking van de diploma 1 met een hapje en een drankje.
Er gaat hier geen dag voorbij of er is iets waarvan je denkt wat zullen we hier eens mee doen
? Zo ook vandaag. In de ochtend had iemand Laura verteld dat ze uit haar lokaal moest omdat er de komende 3 dagen een seminarium zou zijn. Er werd gezegd dat dit een beslissing van mr Magoha (de directeur) was. Na een telefoontje bleek het verhaal niet waar te zijn! Gelukkig konden we de ruimte blijven gebruiken voor onze training.
Er kwamen weer vier kinderen van Ilboru school. Daarvan konden we er dit keer maar 1 helpen. De studenten wilden graag wat liedjes instuderen met gebarentaal en dat opnemen op DVD, en dat hebben we dan ook gedaan.
Wil kondigt bij het ontbijt aan dat ze vanavond niet mee gaat eten. Issa, Kaoneka en Abdulrazak willen wat meer weten over de tympanometer en alles eromheen. Ze komt er maar niet toe. En daar wil ze vanmiddag na de les aandacht aan gaan besteden. Het werd weer een drukke dag en s'avonds kwamen we moe maar voldaan om 6 uur thuis, waar we besloten om alleen wat soep voor onszelf te maken.
We begonnen weer fris aan de nieuwe week. Alida was er weer of nog niet. Het is moeilijk plannen als je niet weet wie er komt of niet. We hebben iemand gevonden die regelde dat we 6 kinderen konden onderzoeken van de Ilboru school. Wij hadden gevraagd om jonge kinderen waarvan de leerkrachten denken dat er sprake is van slechthorendheid (ipv doofheid). En die werden inderdaad ook gestuurd. 1 kind had een loopoor. Het oor is schoongemaakt en er is een gehoortest afgenomen. Een oorstukje maken gaat helaas niet als het oor vochtig is omdat het om een ontsteking kan gaan. Naderhand hoorde we dat het jongetje Aids had.
Bilali is een dove 27-jarige jongen die door Kipara (Cor) drie jaar geleden is opgeleid in onder andere het maken van de oorstukjes die nodig zijn voor een hoorapparaat. Hij assisteert Kipara al 2 jaar als wij met ons team in Tanzania een training verzorgen. Hij is het grote voorbeeld in Tanzania dat een dove jongen wel degelijk een belangrijke bijdrage aan de maatschappij kan leveren. Een situatie die door veel Tanzanianen niet voor mogelijk werd gehouden. Bilali functioneert tijdens deze training als volwaardige leraar in ons team.
Dit jaar bleek het gips op te zijn. Het gips wordt gebruikt om modellen voor de oorstukjes te maken. Wij dachten even langs het ziekenhuis te gaan om het daar een paar kilo op te halen. Maar dat bleek niet zo eenvoudig, we konden uiteindelijk alleen 25 kg krijgen tegen een hele hoge prijs. Ook in een ander ziekenhuis kwamen ze met dat verhaal, dus er zat niets anders op om de lessen aan te passen. De volgende dag kwam Bilali bij Cynthia en vroeg of hij wat mocht uitproberen met cement of kalk, wat ze gebruiken in de bouw. Er werd hulp ingeroepen van iemand en die ging op weg om het een en ander te kopen. Bilali heeft verschillende mengsels uitgeprobeerd en na een aantal pogingen en voldoende droogtijd had Bilali het juiste recept gevonden ter vervanging van het gips, dat we normaal gesproken uit Nederland meenemen. Hij was erg trots op zijn uitvinding en dat waren wij ook!
Een groep van drie vrijwilligers bevindt zich nu voor twee weken weken in Tanzania voor de jaarlijkse training op Patandi Teachers College (tot 30 oktober 2010). Hierbij een verslag van hun belevenissen
Cynthia is een paar dagen eerder gegaan om alle zaken goed voor te kunnen bereiden. Dat bleek geen overbodige luxe te zijn. Laura en Wil kwamen zaterdagavond aan. We hebben dit jaar de beschikking over een huis dat op het terrein van Patandi staat. Hier zijn geen kosten aan verbonden. Daarnaast sparen we vervoerskosten uit omdat we op het terrein zelf zitten.
Die zondag zijn we meteen verder gegaan met de voorbereidingen omdat we maandag met de lessen begonnen. Zondagmiddag om 3 uur zouden de Tanzaniaanse leerkrachten er zijn. 's Morgens kwam echter Alida, de hulp van Laura bij de communicatielessen, zich afmelden. Ze werd verwacht op een cursus in Dar Es Salaam die eigenlijk in november zou zijn. "Dat is Tanzania" zeggen we dan. Daar hebben we maar mee te dealen. We hadden nog een reserve: Angels. Wij hebben haar twee jaar geleden opgeleid en ze was zeer goed.
In februari 2010 is Cor zes weken in Tanzania geweest en heeft toen onder andere Issa opgeleid als volwaardige deskundige in het maken van oorstukjes. Issa krijgt nu de kans om samen met onze dove leerkracht Bilali de lessen over te nemen die normaal gesproken door een Nederlandse vrijwilliger gegeven worden. Uiteindelijk waren twee uur later alle tutoren aanwezig. Issa en Bilali voor het maken van oorstukjes en mr Abdulrazak en mr Kaokena, de oude rotten in het vak, voor audiometrie.
Maandag 19 oktober om 8 uur begonnen we met het trainen van 20 eerstejaars- en 20 tweedejaars studenten. De lessen verliepen zeer naar tevredenheid. Toch blijkt het weer moeilijk om de lessen thuis per dag voor te bereiden. Vooral de communicatielessen zijn moeilijk. Uit deze groep komt er zoveel input en wij vinden het belangrijk om daar op in te spelen. Door hen te betrekken bij invulling van de lessen, worden ze gemotiveerd om het straks zonder onze hulp, ook zo bij de kinderen over te brengen. Gebarentaal wordt geïntegreerd in alle communicatielessen. Issa deed het ook heel goed in zijn lessen. De eerste dagen veel herhalen en wat meer theorie maar al gauw werden er vele afdrukken gemaakt.
Wat betreft het onderwerp audiologie bestonden de eerste 3 dagen voornamelijk uit theorie. Doordat er veel vragen uit de groepen kwamen werd er iets dieper ingegaan op de theorie. De diploma 1 groep blijkt al wat voorbereid te zijn op de lessen. Diploma 2 weet nog veel theorie van vorig jaar. Na 3 dagen waren zowel diploma 1 als 2 wel toe aan wat praktijk. Voor diploma 1 betekent dit dat zij de eerste stappen hebben gezet in het afnemen van onderzoeken bij elkaar. Diploma 2 studenten zijn gestart met het maken van audiogrammen bij kinderen van Patandi college. Ook is er een start gemaakt met het oefenen met behulp van Audtutor, het maken van impedantiemetingen en het uitleggen van de spraakaudiometrie.
Misschien wel doordat we nu gezamenlijke theepauzes hebben en een gezamenlijke lunch (verzorgd door Patandi) vormen we samen met de Tanzaniaanse tutoren van Shubi een heel goed team. We zitten met alle voorkomende discussies al snel op een lijn.
We sloten dan ook de eerste week af als hard werken maar zeer geslaagd. We waren toe aan het weekeinde maar ook in het weekeinde was er nog genoeg werk te doen ter voorbereiding van de tweede week. We gaan er weer voor!
Op 16 oktober vertrekt een team van drie Nederlandse vrijwilligers naar Tanzania voor de jaarlijkse training aan studenten van Patandi's Teacher College. Vier of vijf Tanzaniaanse tutoren werken met de Shubi-trainers samen, zodat ook zij steeds meer kennis opdoen en in de toekomst zelf trainingen kunnen gaan geven.
De doelen van deze tweeweekse training zijn:
Houd de website in de gaten voor het verloop van deze training!
Op woensdag 19 mei 2010 hebben twee bestuursleden van Shubi de cheque met sponsorgeld a €1000,- in ontvangst genomen uit handen van de directeur van de basisschool Geert Holle te Berkhout!
Stichting Shubi is in april 2010 gesponsord door basisschool Geert Holles te Berkhout. De school deed mee aan een landelijke projectweek met het thema horen
. Onze stichting werd ondersteund met een sponsoractie, omdat Shubi zich bezig houdt met dove en slechthorende kinderen in een land waar de armoede zo groot is, dat er juist voor hen weinig geld is voor goed onderwijs. Lees het verslag!
Cor Pouw is op 15 februari vertrokken naar Patandi Teachers' College. Hieronder enkele opmerkingen uit zijn mails:
Eerste week: Met mij gaat het goed, heb mij gisteren in mijn huis geïnstalleerd en ben bijna op orde, er komen altijd nog wat onverwachte dingen om de hoek kijken. Volgens mij zijn ze erg blij dat er iemand van Shubi in de buurt is. Ik heb nu al een goed bericht te melden. Heb gisteren met Mr. Magoha een vragen uurtje gehad waarbij wat dingen de revue zijn gepasseerd. o.a. verduidelijking van zijn eerder gestelde vraag die ik al had doorgespeeld toen ik nog in Nederland was.
Tweede week: Ik heb inmiddels elke dag van 16:00 tot 18:00 5 studenten van de "Certificate class" die ik train in het maken van oorstukjes. Gisteren ook onverwachts bij de Patandi unit geweest en heb daar 7 kinderen met hoortoestellen gezien. Ik heb ook gecontroleerd of ze werkten en daarvan waren er 5 oké, 1 had een bijna lege batterij en 1 was een afwijkend hoortoestel wat niet aan stond. Anna Shayo (hoofd van de school) heeft problemen met de oude typen batterijen, die hebben nog weinig restcapaciteit. Ik heb haar een extra lader en extra nieuwe oplaadbare batterijen gegeven. De kinderen die een werkend hoortoestel hebben zijn hier enthousiast over.
Vorig week ben ik van vrijdag tot maandag bezig geweest in Dodoma op de Kisasa Shule ya Viziwi op verzoek van Eotas. Samen met Renée van Eotas heb ik heel veel kinderen kunnen controleren, otoscopie, tympanometrie, audiogrammen en oorstukjes maken. Daarnaast verschillende mensen van de school meegenomen in een spoedcursus: gewoon heel basic en meer bijbrengen van begrippen dan daadwerkelijk trainen. Wel zijn alle accu's van de energie toren kapot gegaan. Ik wijt dit deels aan de directe warmte van de zon en ook heeft de langdurige opslag in Dar es Salaam afbreuk gedaan aan de levensduur. Ik ben nu ook bezig om daar een oplossing voor te bedenken. Ik heb bij een bedrijf in Arusha nieuwe zonnepanelen en een accu voor Patandi gekocht en daar 15% korting op gekregen. De prijs van de zonnepanelen viel ook mee waardoor ik meer zonnepanelen kan kopen en ook twee extra accu's voor Dodoma wil aanschaffen. Het past allemaal binnen het sponsor budget. In Patandi draaien we dagelijks van 15:00 tot 18:00 een training ear moulds maken en basis-audiometrie met de studenten van de Certificate Course. Ze zijn lekker enthousiast en heel leergierig. Ik hoop, dat mijn verblijf hier, in ieder geval voor Shubi, waardevol is geweest. Morgen, zaterdag, is mijn laatste dag en er zal niet veel anders meer gebeuren dan inpakken en opruimen. Ik vond het zinvol om hier de afgelopen perioden te zijn, ook de extra trip naar Kisasa Dodoma heeft hier aan bijgedragen.
Moet je horenop basisschool Geert Holleschool te Berkhout (NH). Lees het verslag!
© Stichting Shubi